به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایکنا، مرضیه برومند، کارگردان پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: انیمیشن، فیلم و تئاتر از جمله محصولاتی هستند که تأثیر بسیار زیادی در فرهنگ‌سازی جوامع به‌ویژه از سنین پایه داشته و دارند و با چنین ظرفیتی در مواجهه با قشر کودک و نوجوان باید نهایت استفاده را از آنها در جهت تأمین خوراک فکری نسل آینده‌ساز کشور به عمل آورد.

وی با اشاره به اینکه اجرای نمایش، ساخت مجموعه‌های تلویزیونی ابزاری است که به واسطه آنها می‌توان به تبلیغ شیوه درست زندگی و یا حتی اصلاح برخی از الگوهای نادرست تربیتی در نظام خانواده پرداخت، گفت: متأسفانه در بسیاری از تولیدات تلویزیونی ویژه گروه سنی کودک و نوجوان فقدان تفکر و نگرشی تأثیرگذار را در تحقق این مهم شاهد هستیم و برنامه‌سازان بدون مطالعه و پشتوانه پژوهشی به تولید آثاری می‌پردازند که شاید ظاهر و ساختاری جذاب داشته باشد اما فاقد محتوایی ارزشی، آموزنده و راهگشاست.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «داستان‌های تا به تا» تصریح کرد: انیمیشن یکی از قالب‌های جذاب برای مخاطبان و در عین حال مورد تأکید برنامه‌سازان است هر چند که توقع می‌رود مخاطب این هنر اغلب کودکان و نوجوانان باشند اما به هر حال از این ظرفیت فرهنگی تأثیرگذار گاه در تولید آثاری ویژه مخاطبان بزرگسال نیز استفاده می‌شود.

وی به تولید آیتم‌های انیمیشنی «دیرین دیرین» که از شبکه‌های مختلف رسانه ملی در حال پخش است اشاره کرد و گفت: «دیرین دیرین» از جمله همان آثار انیمیشنی است که برای مخاطبان هدف بزرگسال تولید می‌شود اما سبک و سیاق خاص آن و نگاه تیپیکالی که به اشخاص موجود در این انیمیشن  وجود دارد، موجب شده است که در طول روز عده کثیری از قشر کودک و نوجوان مخاطب رسانه ملی به تماشای قسمت‌های گوناگون آن بنشینند.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «کتابخانه هدهد» افزود: نکته منفی که در این انیمیشن علی‌رغم آنکه هدفش نقد برخی جریانات مرسوم و معمول و حتی ناهنجار اجتماع است و قصد دارد با زبانی طنز به آن پرداخته و با تحریک اندیشه مخاطب، سعی کند که عزمی را در میان مخاطبان برای اصلاح امور فراهم نماید، این است که متأسفانه شخص راوی که اتفاقاً تقلید صدا برای همه تیپ‌های موجود در این انیمیشن نیز به عهده دارد، تعمداً تأکید بر این نکته دارد که از الفاظ و گویشی خاص استفاده کند که چندان به لحاظ دستور زبانی و یا حتی ادبیات محاوره ایرانی، درست و اصولی و حتی مصطلح نیست.

وی در ادامه گفت: هرچند که این شیوه بر طنازی مجموعه انیمیشن‌های «دیرین دیرین» خواهد افزود اما نباید از این نکته غافل شویم که «دیرین دیرین» از رسانه ملی با طیف گوناگون مخاطب خود در حال پخش است و چه بخواهیم و چه نخواهیم درصد قابل توجهی از بینندگان این انیمیشن کودکان و نوجوانانی هستند که بلافاصله از چنین نحوه گویشی الگو گرفته و با پیروی از آن زمان زیادی نخواهد گذشت که ما در زمینه ادبی و قائل نبودن به نحوه درست کلمات در محاورات روزمره خود براساس زبان شیرین و فاخر ایرانی نیز دچار نوعی خودباختگی می‌شویم.

دبیر جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی «مبارک» تأکید کرد: با مطالعه اجمالی تاریخ به درستی می‌توان به این نکته رسید که کشوری همانند ترکیه در برهه‌ای از زمان که دچار نوعی بی‌هویتی شد و همچنان نیز شاید تکلیف خود را در مناسبات فرهنگی نمی‌داند و اینکه آیا باید فرهنگ غربی و اروپایی را بپذیرد و یا قائل به فرهنگ آسیایی و اسلامی باشد، این امر پیامد یک آفت بزرگ و چشمگیر فرهنگی نبود بلکه از همین موارد کوچک و اتفاقاً دم‌دستی به چنین خودباختگی رسید که حتی امروز گویش آنها ترکی است اما رسم‌الخط شان لاتین است.

وی در پایان با اشاره به لزوم گسترش فرهنگ مطالعه و کتابخوانی در جامعه و فرهنگ‌سازی پیرامون آن از همان سنین کودکی و نوجوانی گفت: برنامه‌سازان، تولیدکنندگان تئاتر و سایر هنرمندان باید بر ضرورت هرچه بیشتر تولید آثار و اقلام فرهنگی که بتواند اقشار گوناگون جامعه ایرانی و به‌ویژه کودکان و نوجوانان را در برابر این مسئله که گاه با کم‌خردی خودی، دچار لطمه فرهنگی می‌شویم، مصون نماید و مجدد فرهنگ و ادب ایرانی را به اوج دوران فخر و شکوه خود برساند، صحه بگذارند.